Via de lies komen heel wat organen (teelbal, bloedvaten, zenuwen) vanuit de buik naar het been of de balzak. Tegelijk moet de buikholte perfect afgesloten blijven. De lies is dan ook een ingewikkelde structuur, en de aanpak van liesproblemen vraagt de juiste expertise.
Bij jongens komen zaadstrengpathologieën voor: hydrocoele (waterbreuk) en zaadstrengcyste. Bij jongens en meisjes kan zich een liesbreuk voordoen.
Hydrocoele en zaadstrengcyste
Een hydrocoele is een vochtophoping rond de teelbal. Die ontstaat doordat het kanaal waarlangs de teelbal naar de balzak is afgedaald niet gesloten is.
In sommige gevallen is slechts een deel van het kanaal niet gesloten: dan ontstaat een vochtophoping in het kanaal of een zaadstrengcyste. Rond de teelbal of in de lies is dan een zwelling te zien. Die is niet pijnlijk. Als ze zich in het eerste levensjaar voordoet, is de kans groot dat ze vanzelf verdwijnt. Voor de leeftijd van één jaar is behandeling zelden nodig.
Liesbreuk
Bij een liesbreuk puilt het de buikvlies door de liesring heen. In die uitstulping kunnen zich ook organen uit de buik bevinden.
Deze afwijking wordt typisch opgemerkt na een huilbui bij de pamperwissel. Vaak verdwijnt ze spontaan weer zodra het kind niet meer huilt of zodra men de uitstulping betast. Toch is een liesbreuk altijd een reden om te opereren. Het grote gevaar is immers dat de buikorganen geklemd raken in de breuk.
Behandeling
De behandeling van zowel hydrocoele (als het kind ouder is dan één jaar), zaadstrengcyste (ouder dan één jaar) als liesbreuk (bij diagnose) is chirurgisch.
De ingreep gebeurt altijd in dagopname en veroorzaakt weinig hinder. Via een kleine insnede in de lies wordt het probleem verholpen.
Bij een waterbreuk wordt het niet gesloten kanaal gesloten. Bij een zaadstrengcyste wordt de cyste verwijderd. Bij een liesbreuk wordt de uitstulping van de buikholte afgesloten. Bij kinderen hoeft het lieskanaal nooit te worden hersteld, zodat de ingreep weinig invaliderend is.