Erfelijk gehoorverlies is doorgaans binnenoorslechthorendheid en kan alle mogelijke vormen en graden aannemen.
Types
- Meestal is het gehoorverlies niet-syndromaal. Dat betekent dat er naast het gehoorverlies geen andere problemen zijn.
- In 30 procent van de gevallen is erfelijk gehoorverlies syndromaal. Dan veroorzaakt het foutje in het erfelijke materiaal ook andere problemen.
Oorzaken
Bij de helft van de slechthorende pasgeborenen is het gehoorverlies erfelijk. Start het gehoorverlies op latere leeftijd, dan valt de erfelijke factor moeilijker te bepalen. Vaak is er dan een combinatie van oorzaken, zowel erfelijk als verworven.
Diagnose
Verschillende onderzoeken kunnen helpen om de oorzaken van het gehoorverlies te achterhalen: bloedanalyse voor genetisch onderzoek, oogheelkundig onderzoek, beeldvorming, evenwichtsonderzoek enzovoort.
Als we erfelijk gehoorverlies vaststellen, kan verder genetisch onderzoek nodig zijn. Dat wordt uitgevoerd door een medisch geneticus en een nko-arts. Zij onderzoeken onder meer het risico dat een patiënt het gehoorverlies doorgeeft aan zijn kinderen. Het genetisch onderzoek helpt ook om gerichte maatregelen te nemen en de juiste behandeling te kiezen.
Gevolgen
Als het gehoorverlies optreedt voor het kind kan spreken, leidt het vaak tot een vertraagde spraak- en taalontwikkeling. Maar ook als het gehoorverlies zich op latere leeftijd manifesteert, kan dat aanleiding geven tot problemen met communiceren.