Latex of natuurrubber is verwerkt in heel wat gebruiksartikelen zoals huishoudhandschoenen, ballonnen, fopspenen, speelgoed, luchtbedden, sportartikelen, condooms en soms ook medisch materiaal. Om het productieproces te versnellen en het product sterker, soepeler en langer houdbaar te maken, worden chemische additieven toegevoegd.
Vormen van latexallergie
Bij type I latexallergie reageert het immuunsysteem op de eiwitten in natuurlijk rubber. Dat geeft uiteenlopende klachten die onmiddellijk tot snel optreden. Bijvoorbeeld:
- Netelroos (urticaria)
- Allergische neus- en oogklachten
- Astma
- Veralgemeende reacties die zich over het hele lichaam verspreiden. Veralgemeende reacties kunnen fataal zijn als ze niet juist worden behandeld
Bij type IV of contactallergisch eczeem reageert het immuunsysteem op de chemische rubberadditieven, eerder dan op het natuurrubber. De relatief milde contactallergie geeft huiduitslag zoals:
- Netelroos (urticaria)
- Bultjes en/of blaasjes
- Roodheid en jeuk
Diagnose
Om een latexallergie vast te stellen, zal uw zorgverlener u enkele vragen stellen. Hebt u na contact met latex of het eten van banaan, kiwi, avocado, kastanje of papaja last van:
- Gezwollen ogen, lippen, handen?
- Kortademigheid?
- Neus- of oogklachten?
- Huiduitslag?
Mensen met latexallergie kunnen een allergische reactie krijgen als ze bepaalde tropische fruitsoorten eten. Dat noemen we het latex-fruitsyndroom.
Een tijdige diagnose vermindert de kans op een allergische reactie in het dagelijkse leven en bij medische verzorging. Aangezien sommige medische materialen latex bevatten, lopen niet-geïdentificeerde patiënten het risico dat een operatie op het laatste moment uitgesteld moet worden, of dat er zich tijdens de operatie een reactie voordoet.