Niertumoren zijn gezwellen ter hoogte van de nier. Ze kunnen goedaardig zijn of kwaadaardig. Bij kinderen zijn ze zeldzaam.
Wanneer toch een niertumor wordt vastgesteld, is de meest voorkomende Wilmstumor of nefroblastoom. Die is kwaadaardig, maar gelukkig heel goed te behandelen. In meer dan 95 procent van de gevallen is genezing mogelijk.
Wilmstumor
De Wilmstumor of nefroblastoom komt voor bij minder dan acht per miljoen kinderen jonger dan 15 jaar. Meestal komt de tumor voor bij kinderen jonger dan drie. Vaak is de tumor bij diagnose al zeer groot. Meestal wordt hij vastgesteld doordat de buik is gezwollen, soms (in 10 tot 15 procent van de gevallen) door bloed in de urine. Soms wordt hij toevallig opgemerkt bij echografie van de buik.
Voor de behandeling wordt een plan opgesteld in samenwerking met de kinderoncologen. De behandeling bestaat meestal uit chemotherapie, gevolgd door heelkunde. De chemotherapie kan het volume van de tumor fors verkleinen, zodat heelkunde eenvoudiger wordt. In zeldzame gevallen volgt nog radiotherapie.
De prognose van de Wilmstumor is uitstekend en niet te vergelijken met de prognose van niertumoren bij volwassenen (renaalcelcarcinoma): de tumorcellen en de behandelingsmogelijkheden zijn immers totaal verschillend.
Andere niertumoren bij kinderen
Andere niertumoren zijn bij kinderen extreem uitzonderlijk.
Bijvoorbeeld het renaalcelcarcinoma, de meest voorkomende niertumor bij volwassenen, kan ook op kinderleeftijd worden vastgesteld, maar dan gewoonlijk pas na het vijfde levensjaar.
Andere opzettingen van de nier kunnen het gevolg zijn van infectieuze processen of van hydronefrose.